αριστόνικος

Όνομα ιστορικών προσώπων. 1. Αθηναίος ρήτορας και πολιτικός (4ος αι. π.Χ.). Καταγόταν από τον Μαραθώνα. Ήταν σύγχρονος του Δημοσθένη, που ανήκε, όπως κι εκείνος, στην αντιμακεδονική μερίδα. Μερικοί τον ταυτίζουν με τον Α. τον Φρεάριο, γιο του Νικοφάνη, οπαδό επίσης του Δημοσθένη. 2. Τύραννος της Μήθυμνας στη Λέσβο (4ος αι. π.Χ.). Θανατώθηκε από τους Λεσβίους όταν o Μέγας Αλέξανδρος κατέλαβε τη Λέσβο και τους τον παρέδωσε. 3. Θετός ή νόθος γιοςτου Ευμένη B’ και αδελφός του Αττάλου Γ’, του τελευταίου βασιλιά της Περγάμου (2ος αι. π.Χ.). Στις ημέρες του η Πέργαμος έγινε ρωμαϊκή επαρχία και o ίδιος, αφού κόσμησε τον θρίαμβο του Ρωμαίου νικητή Ακουλίου, απαγχονίστηκε στη φυλακή. 4. Αλεξανδρινός γραμματικός (1ος αι. π.Χ.). Δίδαξε στη Ρώμη και έγραψε το έργο Περί των σημείων των της Ιλιάδος και Οδύσσειας, από το οποίο σώζονται αποσπάσματα. Σε αυτό αναφέρεται στα κριτικά σημεία του Αρίσταρχου του Σαμόθρακα στις διορθώσεις των ομηρικών επών. 5. Α. ο Αργείος (8ος-7ος αι. π.Χ.). Κιθαριστής, σύγχρονος του Αρχίλοχου. Έζησε στην Κέρκυρα. 6. Κιθαριστής από την Όλυνθο (τέλη 4ου αι. π.Χ.). Ακολούθησε τον Μέγα Αλέξανδρο στην εκστρατεία του και σκοτώθηκε στην έξοδο των Μακεδόνων από τα Βάκτρα-Ζαρίασπα. Ο Μ. Αλέξανδρος έστησε ανδριάντα του Α. στους Δελφούς.

* * *

ἀριστόνικος, -ον (AM)

αυτός που κερδίζει ένδοξη νίκη.

[ΕΤΥΜΟΛ. < άριστος + -νικος < νίκη].